Problematyczne ósemki – po co nam zęby mądrości? Takie pytanie z całą pewnością zadaje sobie każdy, komu tylko przytrafią się kłopoty z tymi właśnie zębami. Z zębami zawsze ludzie mają problemy, bo co rusz komuś albo wypadła plomba, albo trzeba dokonać ekstrakcji, albo też konieczne jest leczenie kanałowe. Najlepiej byłoby, gdyby zęby wyrastały nam raz na całe życie i do tego jeszcze, by się nie psuły. Ale to tylko marzenia, niestety. Nie ma jednak co narzekać, ponieważ żyjemy w czasach, kiedy mamy dostęp do różnych metod leczenia uzębienia, tym samym więc. kto tylko chce dbać o nie, ma na to realne szanse. Współczesna stomatologia rzeczywiście jest już na takim poziomie, że wielu z nas nie jest sobie w stanie wyobrazić. To jasne, ponieważ jeśli ktoś nie miewa większych kłopotów z zębami, nie musi aż tak bardzo w ten obszar wchodzić. Ale skoro już został wywołany ten temat, warto tutaj zwrócić uwagę na jedną z kwestii, a mianowicie, na implanty. O, to bezsprzecznie iście rewolucyjna metoda na to, by poprawić sobie stan swojego uzębienia. Z tej nowatorskiej metody korzysta zresztą sporo osób. Jedni robią to z powodów stricte estetycznych, innym implanty pomagają wrócić do normalności. Dajmy na to, że ktoś uległ wypadkowi, w trakcie którego stracił część swoich zębów i tylko dzięki implantom możliwe jest, by mógł powrócić do normalnego funkcjonowania. Żeby było jasne, trzeba koniecznie w tym miejscu zaznaczyć, że nie każdy organizm nadaje się do zastosowania takiego zabiegu. Samo implantowanie musi być poprzedzone określonymi badaniami, na podstawie których będzie można dopiero określić, czy w danym przypadku pacjent nadaje się do tego zabiegu.
Kogo interesowałaby ta kwestia, powinien po prostu zgłębić temat.
Wróćmy jednak do meritum, bo wszak mieliśmy się zastanowić nad tym, czy ósemki to w ogóle potrzebne zęby. Problematyczne ósemki – po co nam zęby mądrości? Niektórzy powiedzieliby, że rzeczywiście to tylko źródło kłopotów, bo albo źle wyrastają, albo szybko się psują. Różnie z nimi bywa.

Na dłoniach i stopach czasem mogą pojawiać się odciski. Powstają one przez ciągły nacisk lub tarcie skóry. Powoduje to obumieranie skóry i wytworzenie warstwy rogowej naskórka, która nie złuszcza się, ale narasta tworząc zgrubienie, będące warstwą ochronną. Nie ma takiej możliwości, żeby się nimi zarazić, ponieważ nie są one powodowane przez wirusy. Wyglądem przypominają wzgórki koloru szarego lub żółtawego z czerwoną obwódką. Nie są szczególnie wrażliwe na dotyk, ale powodują dyskomfort, gdy są długotrwale nieleczone. Najczęściej odciski tego typu tworzą się na dłoniach i stopach, ale zdarzają się przypadki występowania modzeli na kolanach i łokciach, choć zdecydowanie rzadziej. Na dłoniach modzele pojawiają się często u podstawy palców, a na stopach – na piętach lub pod największym palcem u stopy. Narażone na modzele są osoby, które noszą uciskające obuwie, na wysokim obcasie lub też za luźne buty, które powodują otarcia. Często powstają również podczas noszenia obuwia na cienkiej podeszwie, bez skarpetek, a czasami nawet podczas chodzenia na boso. Na forach internetowych można znaleźć zapytania – odciski na stopach modzele – jak się ich pozbyć? W najlżejszych przypadkach zwykle wystarczy zmniejszyć nacisk na skórę, zminimalizować otarcia, które są najczęstszą przyczyną powstawania tego typu odcisków. Pomocne mogą być wkładki ochronne. Jeśli nie uda nam się tego uniknąć i modzele i tak utworzą się na naszych stopach, należy je zmiękczyć i delikatnie usunąć za pomocą kwasu salicylowego. Jeśli odciski nie są bardzo duże, może pomóc wymoczenie nóg w ciepłej wodzie i delikatne pocieranie zmiany pumeksem. W przypadku dużych zmian lub często nawracających, warto skorzystać z pomocy podologa, który w profesjonalny sposób pomoże usunąć zmianę, na przykład przy pomocy nożyka. Modzeli nie można bowiem wycinać samodzielnie. W przypadku osób chorych na cukrzycę czy niektóre choroby układu krążenia, należy bezwzględnie udać się do lekarza. W skrajnych przypadkach konieczna może być operacja.

Jak byłoby pięknie, gdyby wszyscy mogli żyć długo i szczęśliwie na tym naszym najpiękniejszym ze światów. Niestety, takie rzeczy mają miejsce li tylko w bajkach, a i to nie zawsze. Oprócz tego, że na co dzień każdy z nas musi borykać się z mnóstwem ważnych czy mniej ważnych problemów, to jeszcze nie omijają nas kłopoty zdrowotne. Wprawdzie współczesna medycyna pozwala nam żyć już zdecydowanie dłużej niż żyli nasi przodkowie, proponuje nam szereg nowoczesnych leków na całe mnóstwo różnych chorób, ale i tak ludzie chorują i umierają, niestety. No cóż, taki jest po prostu nasz los i trzeba się z takim stanem rzeczy pogodzić, niezależnie od tego, czy się to komuś podoba, czy też nie. Ale to już rozważanie na inny temat, wróćmy jednak do kwestii, którą ma rozwijać niniejszy artykuł. Otóż, mamy się zastanowić, co powoduje krwawienie z nosa. Nie ma wątpliwości, że krwawienie z nosa to nader uciążliwa dolegliwość, która może być objawem poważnych zespołów chorobowych. A jakich? Bardzo często występuje u dzieci i młodzieży w okresie dojrzewania, ale i osoby starsze nie są wolne od takich rzeczy. Jeśli takie krwawienie pojawia się sporadycznie to nie musi budzić niepokoju, ale kiedy zdarza się często, koniecznie trzeba zwrócić się z tym problemem do lekarza. Być może będzie to tylko niegroźne podrażnienie błony śluzowej, nawiasem mówiąc to najczęstsza przyczyna takich krwotoków. Ale może też być tak, że to objaw świadczący o jakiejś poważnej chorobie. Ale aby się o tym przekonać, trzeba pójść do lekarza, który zleci badania i zdiagnozuje problem. Nie ma na co czekać, bo ze zdrowiem nie należy igrać. Nie trzeba chyba nikomu jakoś specjalnie tłumaczyć, że zdrowie to w zasadzie najważniejsza wartość, jaką mamy w naszym życiu i w związku z tym powinniśmy o nie po prostu dbać. Wszak już Jan z Czarnolasu przekonywał sobie współczesnych, że „nic nad zdrowie nie masz większego”. Warto te prawdę wziąć sobie do serca, bo przecież na przestrzeni wieków w tej materii nic się nie zmieniło.

Tomografia komputerowa jamy brzusznej – kiedy warto ją wykonać? Kto w ogóle tego typu badania mógłby nam zrobić? Warto odpowiedzieć sobie na takie pytania, bo nigdy nie wiadomo przecież, kiedy takie informacje mogą nam się przydać. Życie jest tak dynamiczne i tym samym zaskakujące, że naprawdę czasami znajdujemy się w iście podbramkowych sytuacjach i wówczas musimy sobie jakoś poradzić. Tak to już jest i trzeba taki stan rzeczy po prostu zaakceptować, niezależnie od tego, czy się to komuś podoba, czy tez nie bardzo. Nikt przecież nie mówił, że będzie łatwo.
Wróćmy jednak do zasadniczego tematu niniejszego artykułu, bo wszak mieliśmy się zastanowić nad kwestią: Tomografia komputerowa jamy brzusznej – kiedy warto ją wykonać? Tego typu badanie jest wręcz nieodzowne, kiedy pacjent skarży się np. na ból jamy brzusznej lub też w sytuacji, kiedy potrzebna jest kontrola zmian nowotworowych, jakie zdiagnozowano u danego pacjenta. Oczywiście badanie tomograficzne zleca lekarz, bo trudno by robił to sobie sam pacjent.
Jeśli chodzi o tomografię komputerowa to jedna z podstawowych metod diagnostycznych w obecnej dobie, obok rtg czy usg. W zasadzie nie wyobraźmy już sobie sytuacji, w której nie byłoby możliwe tego typu badania. Trudno natomiast wyobrazić sobie czasy, kiedy ludzie do takich metod nie mieli dostępu, bo ich po prostu nie było. I jak tu nie podzielać zdania dziewiętnastowiecznego francuskiego filozofa Hipolita Taine’a, który twierdził, że jednym z czynników determinujących ludzkie życie jest moment dziejowy, w którym dana jednostka żyje. Człowiek współczesny ma tyle możliwości, że nawet nie jest z nich w stanie korzystać. Jeśli zaś skoncentrujemy się na polu medycyny, to chyba każdy bez wyjątku stwierdzi, że ta dziedzina zwłaszcza w ostatnich latach rozwinęła się bardzo. Wspomnieliśmy już wyżej o nowoczesnych metodach diagnostycznych, ale to nie wszystko. Do tego dochodzi jeszcze całe mnóstwo innych rzeczy. Leki nowej generacji, nowatorskie metody operacyjne to tylko dwa przykłady, ale temat warty jest zgłębienia.

Wszyscy zgodzą się, że bólu zęba nie należy, a nawet nie da się zignorować. Niezależnie od przyczyny bólu, trzeba pilnie umówić wizytę u dentysty. Można jednak na wiele sposobów złagodzić ból na czas oczekiwania na poradę lekarską.
Niemal każdy dorosły Polak doświadczył choć raz w życiu tego, jak nieprzyjemny jest ból zęba – jak sobie z nim radzić? Wszystko zależy od przyczyny bólu.
Jednym z powodów odczuwania dyskomfortu mogą być odsłonięte szyjki zębowe. Spożywanie zimnych lub gorących napojów i posiłków może wówczas wywołać przeszywający ból. Pomóc może w tym przypadku pasta na nadwrażliwość. Należy również zmienić szczoteczkę i technikę szczotkowania.
Najczęstszą przyczyną bólu zęba jest jednak próchnica. Choroba ta systematycznie niszczy tkanki zęba i w momencie, kiedy jej zasięg obejmie żywe komórki, zaczyna powodować dotkliwy ból. Jeśli ząb zaczyna boleć nagle, na przykład w środku nocy, zwykle oznacza to, że stopień uszkodzenia jest już bardzo duży. Należy wówczas udać się jak najszybciej do dentysty, celem rozpoczęcia leczenia kanałowego.
Czasem jednak pacjent musi dość długo poczekać na wizytę u specjalisty. W jaki sposób można sobie wówczas poradzić z dojmującym bólem? Z pomocą przychodzą środki przeciwbólowe. Naturalne działanie łagodzące ból ma również olejek z goździków, którego miejscowe zastosowanie może przynieść wyraźną ulgę w cierpieniu. Jeśli chodzi o środki farmaceutyczne, to zażyć możemy lek na bazie paracetamolu lub ibuprofenu. Skuteczne w uśmierzeniu bólu są też leki przeciwzapalne. Należy jednak przestrzegać bezwzględnie wskazań znajdujących się na ulotce, aby substancji tych nie przedawkować.
z silnym bólem mamy również do czynienia po ekstrakcji zęba. Wówczas, oprócz wymienionych wyżej leków przeciwbólowych można wykorzystać również chłodny napar z szałwii. Okłady z lodu również są w takim przypadku skutecznym sposobem niesienia ulgi w cierpieniu.
Należy pamiętać o tym, że bólu zęba nie można ignorować. oprócz doraźnego łagodzenia tej dolegliwości należy bezwzględnie zadbać o znalezienie i usunięcie jego przyczyny.

Hortiterapia, to nic innego jak pozytywny wpływ przebywania w ogrodzie na zdrowie pacjenta. Ludzie znają tą metodę meczenia już od tysiącleci. Starożytni lekarze bardzo często zalecali spacery ogrodowymi ścieżkami dla podreperowania zdrowia. Odkryli bowiem, że jest to bardzo skuteczna metoda, aby uporać się z niektórymi chorobami psychicznymi.
Pozytywny wpływ natury na zdrowie można wyjaśnić naukowo. Według teorii biofilii, ludzie mają zapisane w genach to, że ich organizm regeneruje się w trakcie przebywania w środowisku naturalnym. W otoczeniu zieleni pacjenci czują się bezpieczni i spokojni, a to ma zbawienny wpływ na zdrowie, nie tylko psychiczne.
Dzisiejsze tempo życia powoduje, że nasze organizmy są narażone na liczne przeciążenia. Funkcjonowanie w stanie permanentnego pobudzenia może być przyczyną pogorszenia stanu zdrowia i na dłuższą metę jest bardzo męczące. Te złe skutki zniwelować pozwala z bardzo dobrym skutkiem hortiterapia.
W otoczeniu soczystej zieleni, wielobarwnych kwiatów o zniewalającym zapachu i różnorodnych dźwięków natury, ludzkie zmysły są bardzo mocno stymulowane. Paradoksalnie właśnie ta stymulacja pozwala im najlepiej odpocząć. Wszyscy wiedzą, że praca w ogrodzie daje wiele szczęścia. Dzieje się tak dlatego, że organizmy żyjące w glebie, wydzielają substancje, które stymulują w ludzkim ciele produkcję hormonu szczęścia.
Hortiterapia może się okazać bardzo skuteczna przede wszystkim w walce z chorobami psychicznymi. Szczególnie dobre efekty daje w leczeniu depresji, z którą zmaga się przecież coraz większa liczba osób. Metoda ta bywa również z powodzeniem stosowana w terapii uzależnień oraz w rehabilitacji pacjentów z niepełnosprawnościami, powstałymi po udarach czy w wypadkach.
Nawet przydomowy ogródek może być przestrzenią służącą hortiterapii. Można jednak skorzystać z przestrzeni zaprojektowanych specjalnie w tym celu. Ogrody takie posiadają specjalne udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, dzieci i seniorów. Hortiterapii możemy się poddawać w nich w sposób czynny i bierny- pracując w ogrodzie, lub jedynie tam wypoczywając.

Zaburzenia integracji sensorycznej to ostatnimi czasy najczęściej rozpoznawane zaburzenie rozwoju wśród dzieci. Odpowiednio wcześnie podjęta terapia gwarantuje doskonałe rezultaty i pełny powrót do sprawności psycho-fizycznej.

Terapia integracji sensorycznej powinna rozpocząć się u jak najmłodszego dziecka zdecydowanie przed wiekiem szkolnym. Jednak rodzice dzieci dotkniętych tym zaburzeniem często nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji i nie potrafią dostrzec symptomów choroby. Dosyć często to właśnie osoby postronne zwracają nam uwagę na to, że z naszymi dziećmi dzieje się coś niedobrego. Przebywając na co dzień nie jesteśmy w stanie zauważyć niepokojących objawów. Większość rodziców jest wręcz zadowolona z tego, że ich dziecko jest po prostu grzeczne i spokojne. Jednak pod tą osłoną kryje się właśnie zaburzenie integracji sensorycznej.

Pod tą tajemniczą nazwą kryje się szereg zaburzeń psycho-ruchowych i czuciowych. Dziecko ma problem z prawidłowym odbieraniem bodźców pochodzących ze świata zewnętrznego. Jeżeli ktokolwiek zwróci uwagę na problem z dzieckiem nie należy tego lekceważyć. Terapia integracji sensorycznej nie jest niczym ani strasznym ani kosztownym. Proces polega głównie na regularnym ćwiczeniu z dzieckiem w domu i wizytach kontrolnych. Początek terapii wymaga wizyty u specjalisty w celu ustalenia stopnia zaawansowania zaburzeń oraz dobrania odpowiedniej metody leczenia do stanu zdrowia dziecka oraz jego wieku.

Terapia integracji sensorycznej odnosi najlepsze rezultaty kiedy to dziecko jeszcze w wieku przedszkolnym trafi do odpowiedniego specjalisty. Niestety przed posłaniem pociechy do szkoły większość rodziców nie dostrzega problemów ze względu na nieświadomość zagrożenia. Zazwyczaj takie przypadki są wykrywane niechcący przy okazji innych badań. Ten rodzaj zaburzeń jest dopiero na etapie badań więc niewielu specjalistów zajmuje się problemem i jest w stanie rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej.

Warto więc zwracać uwagę rodziców aby mieli na uwadze różnego rodzaju możliwe zaburzenia swoich dzieci i reagowali na nie jak najwcześniej.

Problemy z zajściem w ciążę ma coraz więcej kobiet. Tryb życia, zanieczyszczenie środowiska, spożywanie przetworzonej żywności mają ogromny wpływ na naszą płodność i niestety sytuacja z roku na rok się pogarsza.

Często pary starają się o dziecko miesiącami, zanim stwierdzą, że coś jest nie tak i postanawiają się zbadać. Przyczyny obniżonej płodności mogą by różne. Ważna jest jednak szybka reakcja i zbadanie, co może być przyczyną takiej sytuacji. Pierwszym krokiem na zbadanie u kobiety jej możliwości rozrodczych jest zbadanie poziomu hormonów oraz obserwacja jej cyklu menstruacyjnego przy użyciu USG. Może się okazać, że droga komórki jajowej w stronę macicy jest zaburzona lub w ogóle się nie odbywa. W celu zdiagnozowania, co jest problemem, należy wykonać badanie drożności jajowodów.

Niedrożne jajowody mogą skutkować problemami z zajściem w ciążę, ale także mogą zagrażać pośrednio życiu kobiety, ponieważ może wystąpić ciąża pozamaciczna, która zagnieździ się w jajowodzie. W wielu przypadkach zbyt późno wykryta może spowodować pęknięcie jajowodu, krwotok wewnętrzny i skutkować nawet śmiercią. Badanie drożności jajowodów daje jasną informację, czy kobieta anatomicznie może być w ciąży. Przeszkody tej natury są zazwyczaj korygowane chirurgicznie. Należy pamiętać, że brak drożności jednego jajowodu nie skreśla możliwości zajścia w ciążę. Kobiety z jednym sprawnym jajowodem z powodzeniem zostają matkami.

Brak zdiagnozowanych problemów anatomicznych i hormonalnych u kobiety prowadzi do wniosku, że należy przyjrzeć się płodności mężczyzny. Może okazać się, że to po jego stronie istnieje problem z jakością nasienia.

W dzisiejszych czasach realnym zagrożeniem jest stres, który sprawia, że z pozoru zdrowi ludzie nie potrafią mieć dzieci. Ciągłe napięcie w pracy i domu nie sprzyja zapłodnieniu. Wiele par latami odwleka rodzicielstwo, bo czeka na właściwy moment, a kiedy już decydują się, to stres upośledza ich zdolności rozrodcze.

Kolejne pokolenia muszą koniecznie zadbać o zdrowe odżywianie, suplementację i wypoczynek, aby problemy z zajściem w ciążę nie stały się udziałem większości.

Trądzik, chociaż kojarzony jest najczęściej jako zmora nastolatków, również po trzydziestce może się pojawić. Co więcej u wielu kobiet właśnie w tym wieku pojawia się po raz pierwszy. Dlaczego tak się dzieje? I jak sobie z nim radzić?

Trądzik po trzydziestce – dlaczego się pojawia?

Stosowane przez dorosłe kobiety preparaty na trądzik przeważnie nie działają. A dzieje się tak dlatego, że u osób po trzydziestce pojawia się on z zupełnie innych powodów, niż u osób młodych. Głównymi winowajcami są tutaj hormony, a mówiąc dokładniej androgeny – hormony męskie, które występują też w organizmie kobiecym. Gdy ich stężenie rośnie, co naturalnie ma miejsce przed miesiączką, na skórze mogą pojawiać się właśnie nieestetyczne wypryski.

Jak sobie radzić z hormonami?

Jeśli problem trądziku pojawia się okresowo właśnie tylko przed miesiączką i szybko znika, należy pozostawić sprawę jej naturalnemu biegowi. Jeśli jednak poziom hormonów jest zbyt wysoki cały czas, można pomyśleć o kuracji hormonalnej. Oczywiście o tej powinien zawsze zdecydować ginekolog po dokładnym badaniu.

Nie tylko hormony są winne

Chociaż to hormony są najczęstszą przyczyną trądziku po trzydziestce, nie należy zapominać o innych czynnikach, które się do niego przyczyniają. Klimatyzowane pomieszczenia, w których przebywamy przez wiele godzin, ciągły stres i mała ilość snu, źle dobrana antykoncepcja, śmieciowa dieta czy ostry makijaż wykonywany przy pomocy pełnych chemii kosmetyków – to wszystko może być przyczyną trądziku.

Jak dbać o skórę dojrzałą z trądzikiem?

Pierwsza rzecz to delikatne oczyszczanie. Skóry trądzikowej nie należy bowiem podrażniać. Druga rzecz to stosowane kremów redukujących wydzielanie sebum. No i jeszcze jedna, szalenie ważna rzecz – zmiana nawyków dietetycznych. Skóra bardzo szybko reaguje na wszelkie dietetyczne błędy. Jeśli chcesz przywrócić jej równowagę, zadbaj o dietę bogatą w mikroelementy.

Trądzik po trzydziestce? Owszem, może się pojawić. A, żeby sobie z nim poradzić, trzeba zacząć od znalezienia przyczyny.

Mózg jest z pewnością najważniejszym organem człowieka. Od jakości jego funkcjonowania zależy w dużej mierze to, jak działa cały ludzki organizm. Jednocześnie to część ciała, która jest najsłabiej poznana. W tym stosunkowo niewielkim organie skupiają się informacje i procesy, potrzebne do prawidłowego życia. Dlatego tak niezmiernie ważne jest odpowiednie dbanie o swoją głowę i utrzymywanie jej w jak najlepszym stanie. Jeżeli bowiem nie działa mózg, to nie może być mowy o tym, że danego człowieka uznaje się za żyjącego. Obecne czasy wiążą się z bardzo intensywnym i nerwowym trybem życia. Ma to niestety także wiele negatywnych skutków, odbijających się na zdrowiu oraz jakości egzystencji. Stąd liczne choroby neurologiczne, które przecież nie jest łatwo leczyć. Trzeba przecież pamiętać, że komórki nerwowe nie regenerują się, a jednocześnie być świadomym ich kluczowego znaczenia dla organizmu człowieka. Badanie mózgu wykonuje się na różne sposoby i ma na celu zdiagnozowanie jego aktualnego stanu. Do najbardziej znanych i najczęściej wykorzystywanych rodzajów badań mózgu zalicza się przede wszystkim tomografię komputerową oraz EEG. W tym drugim przypadku odbywa się ono za pomocą elektroencefalografu. To urządzenie śledzi aktywność fal mózgowych poprzez odpowiednie czujniki, umieszczone w różnych miejscach głowy. Efektem badania EEG jest wykres, którego odczytem zajmuje się specjalista, czyli neurolog. Jego specjalistyczna wiedza pozwala na odpowiednie zinterpretowanie wyniku badania , wyciągnięcie wniosków, sformułowanie stosownych zaleceń i – w razie potrzeby – zaordynowanie jak najlepszej kuracji. Warto takie badanie przeprowadzać w miarę systematycznie, zwłaszcza w przypadku zaistnienia określonej choroby czy urazu. Z tym wiąże się konieczność dostosowania swojego sposobu życia do wymagań lekarza. Wszystko po to, aby uniknąć niepotrzebnych powikłań i zwiększyć szanse na skuteczne wyjście ze zdrowotnych problemów. Z pewnością lepiej o tym nie zapominać i nie lekceważyć problemów neurologicznych.