Przez ostanie pól wieku kilkakrotnie zmieniały się warunki i wymagania dotyczące kształcenia kadr pielęgniarskich. Zaraz po II Wojnie Światowej, żeby zostać pielęgniarką, wystarczyło ukończyć kilka kursów i odbyć praktyki. Jednak było to spowodowane brakami wykwalifikowanych kadr i zwiększonymi potrzebami nowo powstającego państwa. Z czasem powstały licea pielęgniarskie, gdzie oprócz przedmiotów ogólnych, wykładano przedmioty zawodowe i odbywały się liczne praktyki. W tych szkołach poziom nauczania był wysoki, jednak wpływało to bezpośrednio na poziom przygotowania kadry.
Wyższe studia pielęgniarskie
Pod koniec ubiegłego wieku powstały kierunki pielęgniarskie na studiach wyższych. Początkowo pracujące pielęgniarki nie były zobowiązane do posiadania tego typu dyplomu. Kto chciał, to podnosił w ten sposób swoje kwalifikacje, przez co zwiększał swoją szansę na lepsze stanowisko. Od 2004 roku, żeby być zatrudnioną w państwowej służbie zdrowia, pielęgniarka już musiała legitymować się dyplomem ukończenia studiów wyższych. Przez jakiś czas, oprócz studiów pielęgniarskich stacjonarnych istniały kierunki zaoczne. Pomogło to podnieść kwalifikacje tym pielęgniarkom, które cały czas były czynne zawodowo. W międzyczasie przestały istnieć Licea Pielęgniarskie. Na szczęście wykwalifikowana kadra nauczycielsko – instruktorska znalazła zatrudnienie na studiach wyższych, przez co wysoki poziom nauczania został zachowany. Od 2012 roku istnieją tylko studia stacjonarne. Niektóre uczelnie jednak prowadzą nabory na kierunki stacjonarne z nazwy, jednak w systemie zjazdowym, z zajęciami najczęściej pod koniec tygodnia, nie wyłączając niedzieli.
Podzielony okres nauki
Aktualnie zawód pielęgniarki można zdobyć na trzyletnich studiach stacjonarnych, po których zdobywa się licencjat (mum.edu.pl/studia-licencjackie-pielegniarstwo/). Po tym czasie można przez dwa lata dokształcać się na studiach magisterskich. Pracując po licencjacie, pielęgniarka na studiach magisterskich, nie musi odbywać już dużej ilości praktyk. Dodatkowo uczelnie i szpitale często idą takiej osobie na rękę, odpowiednio planując zmiany i dyżury.
Propozycje ministerstwa zdrowia
Ze względu na braki kadrowe, Ministerstwo Zdrowia wyszło w pewnymi propozycjami, które miały uzdrowić tę trudną sytuację. Proponowano powrót do Liceów Medycznych a także do kształcenia zaocznego. Spotkało się to ze zdecydowanym sprzeciwem środowiska pielęgniarskiego i lekarskiego, które utrzymywało, że odbędzie się to kosztem jakości wykształcenia przyszłych kadr. Argumentowano, poniekąd słusznie, że pielęgniarka to samodzielny zawód, wymagający dużych kwalifikacji. A takie mogą zapewnić tylko studia. Proponowano również stworzenia zawodu asystenta pielęgniarki, który odciążyłby ją w obowiązkach nie wymagających wysokich kwalifikacji. Środowisko jednak nie poparło tego pomysłu, albowiem zdaniem wszystkich zainteresowanych, sposób na przyciągnięcie ludzi do tego zawodu, tkwi w poprawie warunków pracy, płacowych jak też socjalnych.
