Nauka języka polskiego wbrew pozorom nie należy do najłatwiejszych czynności. Mimo że warto znać swój język ojczysty, to język polski nieprzypadkowo należy do najtrudniejszych na świecie. Z pewnością polskiemu brakuje takiej melodyjności jak np. angielskiemu. Również ilość kwestii, przy których można sobie połamać język budzić może wręcz przerażenie. Jednak nic w tym dziwnego, skoro nawet sami Polacy popełniają błędy, a większość osób najczęściej używa około zaledwie dwóch tysięcy słów. Jednak od najmłodszych lat uczymy się w szkole także poprawnej wymowy, poprawnej ortografii, poprawnej interpunkcji, czy też poprawnej gramatyki oraz poprawnej stylistyki. Istotne jest, aby wiedzieć, dlaczego poszczególne wyrazy pisze się przez „u”, a inne przez „ó” i czy wiąże się to z jakimiś zasadami, czy też trzeba te słowa wykuć na pamięć. Jeszcze większe problemy sprawiają przecinki i kwestia, gdzie je postawić, które zdanie zakończyć wykrzyknikiem, a które zakończyć pytajnikiem. Warto nauczyć się też poszczególnych części zdań. Małe dzieci zapewne wiedzą, co to jest rzeczownik, czasownik, czy przymiotnik. W późniejszej edukacji dowiadujemy się także, czym są zaimki, a czym są przyimki i kiedy je się używa. Gdy analizujemy odmianę czasownika, dowiadujemy się też, co to jest bezokolicznik. Potem zyskujemy też wiedzę, że w języku polskim jest aż siedem przypadków, przez które należy odmieniać. Jeszcze większe schody zaczynają się przy nauce na temat budowy zdania i odróżnianiu podmiotu od orzeczenia.
