Język polski jest wspaniałym językiem, dlatego warto znać go jak najlepiej i odkrywać nowe zakamarki jego piękna. Już w przedszkolu dzieci uczą się czytać i pisać, rozróżniać pierwsze literki i dzięki temu wymawiać pierwsze słowa. Jest to bardzo istotne w późniejszej edukacji, aby przejść także do kolejnych etapów i zrozumieć kolejne kwestie. W szkole podstawowej uczymy się, które z liter są samogłoskami, a które są spółgłoskami i co o tym świadczy. Dowiadujemy się także, co to głoska i czym różni się od litery. Uczymy się literować wyrazy, a także dzielić litery na dźwięczne i bezdźwięczne. Warto także przyglądać się zasadom ortograficznym. Niektóre głoski brzmią tak samo, jak np. „u”, czy „ó”, lub „h” albo „ch”, ale są różne zasady ich stosowania. Czasem zdarzają się jednak wyjątki, o których należy pamiętać. Np. „ch” stosowane jest na końcu wyrazów, ale słowo „druh” jest wyjątkiem. Jednak w tym przypadku „h” wymienia się na inną literę, np. „druh – drużba”. Podobnie jest w przypadku jednej z najtrudniejszych nazw w polskim słowniku – „gżegżółka” – ta nazwa wymyka się także podstawowym zasadom, która mówi, że po spółgłoskach stosujemy zawsze „rz”. Warto także pamiętać, kiedy piszemy dane słowo od wielkiej litery, a kiedy zaczynamy je od litery małej. Czasem jest się bardzo łatwo pogubić w tych zasadach. Należy np. zapamiętać, że mieszkaniec kraju powinien zaczynać się dużą literą, np. „Polak”, ale dla odmiany mieszkaniec miasta zaczyna się od wielkiej litery, np. „katowiczanin”.