W dzisiejszych czasach panuje powszechna moda na bycie pięknym i wysportowanym. Wspólnym mianownikiem bycia fit i atrakcyjnego wyglądu jest zdrowie, do którego przywiązujemy coraz większą wagę. Ludzie zdecydowanie nie powinni zamykać się z własnymi problemami w czterech ścianach, ale stawiać czoła przeciwnościom. Wciąż jednym z większych problemów wśród społeczeństwa jest nadwaga i to niezależnie od wieku. Spożywamy dużo przetworzonej żywności, słodyczy i nie stronimy od używek. Za to bardzo daleko nam do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Nawet uczniowie nagminnie starają się unikać sportu wręczając nauczycielom zwolnienia z lekcji wychowania fizycznego. Do czego prowadzi szereg zaniedbań zdrowotnych z naszej strony?
Prócz tego, że źle czujemy się w swoim ciele, cierpi nasz cały organizm. Borykamy się ze zgagą, osłabieniem, brakiem energii, problemami trawiennymi i gastrycznymi. W wyniku nieodpowiedniej diety coraz częściej miewamy biegunki naprzemiennie z zaparciami, uczucie przelewania się w brzuchu, a także bardzo wstydliwy problem wszystkich ludzi, czyli gazy. Znamy różne przyczyny powstawania gazów w jelitach – jak unikać i radzić sobie z problemem?
Gazy w jelitach najczęściej powstają przez to co spożywamy. Zdecydowanie powinniśmy unikać produktów strączkowych i warzyw kapustnych, a także cebuli, czosnku oraz owoców zawierających duże ilości cukru. Prócz tego powinniśmy odstawić słodycze oraz ograniczyć tłuste potrawy, które w przypadku powolnego metabolizmu i problemów trawiennych, zalegają w jelitach i zaczynają być poddawane procesowi gnilnemu. Stąd fermentacja i zwiększona ilość gazów o bardzo nieprzyjemnej woni. Jeśli poprawimy jakość spożywanych przez nas produktów, a problem gazów wciąż będzie się utrzymywał, możemy podejrzewać u siebie zespół jelita drażliwego, który jest efektem nerwicy jelit przez co podaż gazów jest zwiększona. Jedną z możliwych przyczyn powstawania gazów w jelitach jest także gadulstwo. Podczas jedzenia powinniśmy zdecydowanie unikać długich rozmów oraz popijania posiłku napojami.

Każda kobieta przynajmniej raz w życiu zmagała się z dolegliwościami związanymi z układem rozrodczym. Wszelkie pojawiające się objawy na ogół są dyskomfortem, którego nie da się przeoczyć. Prędzej czy później, nawet najbardziej zatwardziałe przeciwniczki gabinetów lekarskich, decydują się na wizytę u specjalisty. Jakie diagnozy najczęściej padają w w gabinetach lekarzy ginekologów.

Grzybica – jakie symptomy choroby?
Grzybica pochwy objawia się upławami, które są koloru białego o nieprzyjemnym zapachu. Dodatkowo pojawia się mocne zaczerwienienie w okolicach warg sromowych, nieznośnie swędzenie i pieczenie. Kiedy wyłapiemy początki zakażenia, można próbować leczyć się domowymi sposobami czyli na przykład różnego rodzaju nasiadówkami ziołowymi. Jeśli to nie pomoże, w aptece dostępne są maści, globulki i płyny do irygacji bez recepty. Jak nie widać konkretnej poprawy nieunikniona będzie wizyta u lekarza.

Zakażenie bakteryjne pochwy – czym się charakteryzuje?
Przy zakażeniu bakteryjnym pochwy obserwuje się podobne symptomy jak przy grzybicy, ale tutaj leczenie na własną rękę jest bezcelowe. Konieczna jest porada lekarza, który zrobi wymaz, aby zdiagnozować bakterię. Po diagnostyce można wdrożyć odpowiednie leczenie, a po zakończonej terapii koniecznie iść na kontrolę.

Torbiel jajnika – jakie są typowe objawy?
Bardzo dokuczliwy ból w podbrzuszu, który nie jest bólem związanym z cyklem miesięcznym. Dodatkowo mogą pojawić się upławy o brunatnym zabarwieniu pomiędzy miesiączkami. Często spóźniający się okres lub zupełny jego brak, mogą świadczyć o tym, że pojawił się torbiel. Wizyta u lekarza ginekologa, badanie palpitacyjne, USG brzucha lub USG dopochwowe to diagnostyka zalecana w tego typu dolegliwościach.
Torbiele pojawiają się i znikają, dlatego lekarze w pierwszej fazie zalecają obserwację. Należy zgłosić się na wizytę kontrolną za około trzy miesiące. Dość często zdarza się, że po tym czasie zmiany już nie ma lub zmniejszyła się. Kiedy jednak obserwuje się progres, należy dostosować się do terapii zaleconej przez lekarza.

W dzisiejszych czasach bardzo modny jest zdrowy styl życia. Młodzi Polacy uczęszczają na siłownie, jedzą zdrową żywność. Często jest to żywność wegańska, bezglutenowa lub bez laktozy. Chcą wyglądać jak najlepiej, oraz chcą zadbać o swoje ciało. Teraz prawie we wszystkich sklepach można znaleźć dział ze zdrową żywnością, a nawet powstają sklepy tylko z takimi produktami. Co sprzyja we wprowadzeniu w życie zdrowych nawyków. Jest coraz więcej siłowni, a także trenerów personalnych, którzy doradzają nam w sprawie diety i ćwiczeń. Każda siłownia ma jakieś inne oferty, ceny, karty wstępu, dlatego każdy może znaleźć coś w swoim guście, ale i też nie musi przy tym nadszarpnąć swojego budżetu. Budowanie formy wymaga dużej ilości ćwiczeń oraz odpowiedniej diety. Musimy poświęcić na to na prawdę dużo swojego czasu oraz potrzebny jest do tego wysiłek. Niestety, niektóre osoby chcą szybkich efektów, ale i przy tym zbytnio się nie napracować. Dlatego używają sterydów, by wzmocnić przyrost masy mięśniowej. Środki anaboliczne są sprzedawane pod etykietą odżywek lub witamin dla intensywnie trenujących. Dlatego nie są nielegalne dla sportowców amatorów i łatwo je dostać. Jednak zażywając je zarówno mężczyźni jak i kobiety nie zdają sobie sprawy ze skutków ubocznych.
Sterydy i skutki uboczne ich stosowania.
Najczęstszym skutkiem przyjmowania sterydów jest bezpłodność, dotyczy to kobiet i mężczyzn. Dodatkowo u mężczyzn dochodzi do kurczenia się jąder, a u kobiet występuje nieregularna miesiączka i przerost łechtaczki. Tworzy się owłosienie, u kobiet na ciele i twarzy, a u mężczyzn na klatce piersiowej i plecach. Regularne przyjmowanie sterydów wywołuje trądzik, obciąża wątrobę, sprawia, że zaczynamy być bardziej agresywni. Sterydy obniżają naszą odporność, co ułatwia do nas dostęp wirusom. Sterydy wpływają też na psychikę, możemy dostać głębokiej depresji co kończy się próbami samobójczymi. Występują też huśtawki humorów, zmęczenie, brak energii i silne bóle głowy. Od sterydów można się uzależnić.

To, że kobiety różnią się od mężczyzn, nie jest żadną tajemnicą. Te różnice widzimy zarówno w zachowaniu, wyglądzie, jak i pewnych życiowych funkcjach organizmu. Pojawia się więc pytanie, co tak naprawdę odpowiedzialne jest za te różnice? A odpowiedzią na nie są żeńskie hormony.

Estrogeny progesteron – kobiece hormony

Choć tak naprawdę trudno jest wyodrębnić hormony, które występują wyłącznie w organizmie kobiety, to ich poziom u płci żeńskiej jest zdecydowanie większy. Doskonałym tego przykładem jest estrogen, bez którego mężczyźni byliby bezpłodni. U kobiety hormon ten odpowiada natomiast za kształtowanie sylwetki, ochotę na seks, piękną skórę, zaopatrywanie komórek w tlen, czy odkładanie wapnia w kościach. Poza tym reguluje on cykl miesiączkowy.

Progesteron to drugi, szalenie ważny w regulacji cyklu hormon. To on odpowiada za comiesięczną owulację, przygotowuje macicę do zagnieżdżenia się w niej komórki jajowej, a gdy jesteśmy w ciąży – dba o jej prawidłowe utrzymanie. Zbyt niski ich poziom powoduje nieregularne i obfite miesiączki, a u kobiety ciężarnej rodzi zagrożenie poronieniem.

Androgeny – również ich w organizmie kobiety zabraknąć nie może. Niekiedy nazywane są one motylami, ponieważ dodają energii. Do androgenów zaliczamy przede wszystkim adrostendion i testosteron. Te dwa hormony mają ogromny wpływ na wygląd skóry, libido, a także produkcję czerwonych krwinek. Poza tym usprawniają gospodarkę wapniową organizmu i zapewniają dobre samopoczucie.

Listę najważniejszych kobiecych hormonów zamyka prolaktyna. Jej zadaniem w czasie ciąży jest jej utrzymywanie, a po porodzie – stymulacja produkcji mleka. Gdy poziom prolaktyny jest zbyt niski, ciąża może być zagrożona. Zbyt wysoki prowadzi natomiast do zaburzeń miesiączkowania, czy nawet bezpłodności.

Bez hormonów organizm kobiety nie mógłby funkcjonować. Zdarzają się jednak takie dni, gdy w organizmie dochodzi do ich prawdziwej burzy. Wówczas trudno jest wytrzymać z samą sobą. I wtedy też najlepiej oddać się chwili relaksu.

Luteina jest potoczną nazwą progesteronu – kobiecego hormonu. Odpowiada za zagnieżdżenie się zarodka w macicy i utrzymanie prawidłowego przebiegu ciąży. Często zasoby progesteronu w ciele matki są niewystarczające dla rozwijającego się płodu.
Luteina – ważny hormon w czasie ciąży.
Progesteron w czasie ciąży jest wydzielany przez łożysko, a jego poziom stopniowo rośnie przez całą ciążę. Jest to hormon, który sprawia, że ciąża jest bezpieczna. Jego właściwy poziom pozwala na właściwy przebieg rozwoju dziecka i zmniejsza ryzyko poronienia. Luteina ma też duże znaczenie dla płodu – jej rolą jest produkcja hormonów metabolicznych dziecka. Sprawia również, że gruczoły mleczne matki zaczynają się przekształcać i przygotowywać do produkcji mleka.
Nie zawsze poziom luteiny jest wystarczająco wysoki aby donosić ciążę. Z różnych przyczyn może dojść do zahamowania wydzielania tej substancji. Pierwsze oznaki, ze w organizmie przyszłej mamy jest za mało luteiny to plamienia, bóle w podbrzuszu oraz skurcze.
Zazwyczaj w tym momencie lekarz przepisuje luteinę, tak aby poziom tego hormonu był stały. Na tym etapie luteina przyjmowana jest w postaci tabletek doustnych lub podjęzykowych.
Innym wskazaniem do uzupełnienia braków luteiny jest ryzyko zbyt wczesnego porodu. W przypadku zaistnienia takiego ryzyka luteinę powinno się podawać w formie tabletek dopochwowych lub w zastrzykach.
Często lekarze intuicyjnie przepisują luteinę nawet na wczesnych etapach ciąży, bez uprzedniego sprawdzenia poziomu tego hormonu. Takie działanie jest uważane za nieprawidłowe. W takim przypadku należy poszukać innego specjalisty i skonsultować z nim potrzebę przyjmowania kolejnych dawek hormonów. Zbyt duża ilość progesteronu też nie jest wskazana i może być przyczyną problemów.
Nie ulega wątpliwości, że luteina to bardzo ważny hormon w czasie ciąży. Należy stale kontrolować jej poziom, aby w odpowiednim momencie dostarczyć ją dziecku w formie dodatkowych suplementów, tak aby ciąża przebiegała bezproblemowo.

Szybki i siedzący tryb życia, który obecnie prowadzimy wpływa niekorzystnie na nasze zdrowie. Często zapominamy o spożywaniu małych, ale regularnych posiłków. Zamiast zbilansowanej diety sięgamy po przetworzone naszpikowanie cukrem, solą i niezdrowym tłuszczem gotowe dania, które możemy odgrzać w łatwy sposób. Dieta jak i brak wysiłku fizycznego sprawia, że często czujemy się ospali i nie mamy chęci na nic. Dodatkowo stres rozładowujemy poprzez stosowanie używek takich jak papierosy i alkohol. Niestety to wszystko ma swój wpływ na zakwaszenie organizmu. Objawami zakwaszenia jest między innymi złe samopoczucie, drażliwość, ale także skurcze kończyn, pękanie kącików ust, nadmierna łamliwość włosów i paznokci.

Dieta zasadowa – czy masz zakwaszenie organizmu?

Remedium na zakwaszenie jest zmiana swoich przyzwyczajeń. Zdrowa, zbilansowana dieta też może być smaczna i łatwa do wprowadzenia. Podobnie jak włączenie do swojego trybu życia ruchu. Warto zapisać się na siłownię lub zajęcia fitness lub przynajmniej codziennie gimnastykować się w domu. Należy także zrezygnować z palenia wyrobów tytoniowych, ograniczyć kawę, a alkohol przyjmować jedynie sporadycznie w niewielkich dawkach. Dieta zasadowa opiera się głównie na warzywach i owocach. Wiążę się z unikaniem mięsa i produktów pochodzenia odzwierzęcego, takich jak nabiał. Należy jednak zwracać uwagę by żywność była wysokiej jakości i najlepiej jak najmniej przetworzona. Zamiast gotowych mieszanek muesli pełnych cukru, lepiej wybrać kaszę jaglaną z owocami i miodem, której przygotowanie nie jest wcale pracochłonne. Warto wypróbować kilka przepisów, a także eksperymentować w kuchni z przyprawami. Zioła wydobywają smak z potraw, a także często mają pozytywny wpływ na nasz metabolizm. Należy jednak uważać na gotowe mieszanki przypraw, ponieważ wiele z nich zawiera znaczne ilości soli, a także konserwantów.

Zmiana swoich nawyków na bardziej zdrowe wymaga czasu i dużo samozaparcia, jednak efekty które uzyskamy dzięki stosowaniu zbilansowanej diety są warte walki.

Sezon urlopowy dla wielu osób właśnie się rozpoczął. Maj i Czerwiec zdecydowanie nas rozpieszczały jeśli chodzi o temperatury- upalne dni, długie i ciepłe wieczory sprzyjały spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Ale przed wieloma osobami jeszcze prawdziwe wakacje- urlopy nad morzem lub za granicą, a do tego czasu należy przygotować swoje ciało na tak zwany sezon bikini.
Dieta 1500 kalorii – jak ułożyć jadłospis? Układanie jadłospisów wydaje się być prostym zajęciem, jednak wiąże się ze stosowaniem pewnych reguł. Dobrze zbilansowana dieta sprawi, że mimo mniejszych porcji na talerzu odżywiamy się zdrowo, nie jesteśmy głodni, a chudniemy. Po pierwsze- śniadanie. Śniadanie to najważniejszy posiłek dnia, który daje nam energię do działania, musi więc być dość kaloryczny, aby podnieść trochę temperaturę ciała, rozgrzać dłonie i mięśnie i przygotować na dzień pracy. Na śniadanie w diecie 1500 kalorii zaleca się na przykład 200 gramów płatków owsianych na mleku 0,5 % lub wodzie, naleśniki z owocami i sosem klonowym, 3 kanapki z ciemnego pieczywa bez masła, ale z humusem i warzywami. I oczywiście napój- szklankę herbaty bez cukru, kubek kawy bez mleka lub z niskoprocentowym mlekiem i na pewno minimum szklankę wody.
Na drugie śniadanie zalecany będzie jakiś owoc- mandarynka, brzoskwinia, garść czereśni lub truskawek, lub warzywa- 2 marchewki albo miseczka ugotowanego na parze brokułu. Obiad w diecie 1500 kalorii to na przykład pierś z kurczaka (200 gramów) z bukietem warzyw, lub porcja makaronu z sosem neapolitańskim i odrobiną żółtego sera. A na kolację możemy wybrać sałatkę z ulubionych warzyw z jogurtowym dresingiem.
Odchudzanie nie musi wiązać się z dużymi wyrzeczeniami, ale wprowadza pewne obostrzenia w diecie, których należy przestrzegać. Przy diecie 1500 kalorii zrezygnujmy z czekolady, chipsów i napojów gazowanych. Na zdrowie wyjdzie nam podjadanie warzyw i owoców oraz wypijanie kilku szklanek zimnej, czystej wody niegazowanej. Stosowana przez kres co najmniej miesiąca dieta 1500 kalorii spowoduje, że schudniemy około 3 kilogramów.

Problematyczne ósemki – po co nam zęby mądrości? Takie pytanie z całą pewnością zadaje sobie każdy, komu tylko przytrafią się kłopoty z tymi właśnie zębami. Z zębami zawsze ludzie mają problemy, bo co rusz komuś albo wypadła plomba, albo trzeba dokonać ekstrakcji, albo też konieczne jest leczenie kanałowe. Najlepiej byłoby, gdyby zęby wyrastały nam raz na całe życie i do tego jeszcze, by się nie psuły. Ale to tylko marzenia, niestety. Nie ma jednak co narzekać, ponieważ żyjemy w czasach, kiedy mamy dostęp do różnych metod leczenia uzębienia, tym samym więc. kto tylko chce dbać o nie, ma na to realne szanse. Współczesna stomatologia rzeczywiście jest już na takim poziomie, że wielu z nas nie jest sobie w stanie wyobrazić. To jasne, ponieważ jeśli ktoś nie miewa większych kłopotów z zębami, nie musi aż tak bardzo w ten obszar wchodzić. Ale skoro już został wywołany ten temat, warto tutaj zwrócić uwagę na jedną z kwestii, a mianowicie, na implanty. O, to bezsprzecznie iście rewolucyjna metoda na to, by poprawić sobie stan swojego uzębienia. Z tej nowatorskiej metody korzysta zresztą sporo osób. Jedni robią to z powodów stricte estetycznych, innym implanty pomagają wrócić do normalności. Dajmy na to, że ktoś uległ wypadkowi, w trakcie którego stracił część swoich zębów i tylko dzięki implantom możliwe jest, by mógł powrócić do normalnego funkcjonowania. Żeby było jasne, trzeba koniecznie w tym miejscu zaznaczyć, że nie każdy organizm nadaje się do zastosowania takiego zabiegu. Samo implantowanie musi być poprzedzone określonymi badaniami, na podstawie których będzie można dopiero określić, czy w danym przypadku pacjent nadaje się do tego zabiegu.
Kogo interesowałaby ta kwestia, powinien po prostu zgłębić temat.
Wróćmy jednak do meritum, bo wszak mieliśmy się zastanowić nad tym, czy ósemki to w ogóle potrzebne zęby. Problematyczne ósemki – po co nam zęby mądrości? Niektórzy powiedzieliby, że rzeczywiście to tylko źródło kłopotów, bo albo źle wyrastają, albo szybko się psują. Różnie z nimi bywa.

Na dłoniach i stopach czasem mogą pojawiać się odciski. Powstają one przez ciągły nacisk lub tarcie skóry. Powoduje to obumieranie skóry i wytworzenie warstwy rogowej naskórka, która nie złuszcza się, ale narasta tworząc zgrubienie, będące warstwą ochronną. Nie ma takiej możliwości, żeby się nimi zarazić, ponieważ nie są one powodowane przez wirusy. Wyglądem przypominają wzgórki koloru szarego lub żółtawego z czerwoną obwódką. Nie są szczególnie wrażliwe na dotyk, ale powodują dyskomfort, gdy są długotrwale nieleczone. Najczęściej odciski tego typu tworzą się na dłoniach i stopach, ale zdarzają się przypadki występowania modzeli na kolanach i łokciach, choć zdecydowanie rzadziej. Na dłoniach modzele pojawiają się często u podstawy palców, a na stopach – na piętach lub pod największym palcem u stopy. Narażone na modzele są osoby, które noszą uciskające obuwie, na wysokim obcasie lub też za luźne buty, które powodują otarcia. Często powstają również podczas noszenia obuwia na cienkiej podeszwie, bez skarpetek, a czasami nawet podczas chodzenia na boso. Na forach internetowych można znaleźć zapytania – odciski na stopach modzele – jak się ich pozbyć? W najlżejszych przypadkach zwykle wystarczy zmniejszyć nacisk na skórę, zminimalizować otarcia, które są najczęstszą przyczyną powstawania tego typu odcisków. Pomocne mogą być wkładki ochronne. Jeśli nie uda nam się tego uniknąć i modzele i tak utworzą się na naszych stopach, należy je zmiękczyć i delikatnie usunąć za pomocą kwasu salicylowego. Jeśli odciski nie są bardzo duże, może pomóc wymoczenie nóg w ciepłej wodzie i delikatne pocieranie zmiany pumeksem. W przypadku dużych zmian lub często nawracających, warto skorzystać z pomocy podologa, który w profesjonalny sposób pomoże usunąć zmianę, na przykład przy pomocy nożyka. Modzeli nie można bowiem wycinać samodzielnie. W przypadku osób chorych na cukrzycę czy niektóre choroby układu krążenia, należy bezwzględnie udać się do lekarza. W skrajnych przypadkach konieczna może być operacja.

Jak byłoby pięknie, gdyby wszyscy mogli żyć długo i szczęśliwie na tym naszym najpiękniejszym ze światów. Niestety, takie rzeczy mają miejsce li tylko w bajkach, a i to nie zawsze. Oprócz tego, że na co dzień każdy z nas musi borykać się z mnóstwem ważnych czy mniej ważnych problemów, to jeszcze nie omijają nas kłopoty zdrowotne. Wprawdzie współczesna medycyna pozwala nam żyć już zdecydowanie dłużej niż żyli nasi przodkowie, proponuje nam szereg nowoczesnych leków na całe mnóstwo różnych chorób, ale i tak ludzie chorują i umierają, niestety. No cóż, taki jest po prostu nasz los i trzeba się z takim stanem rzeczy pogodzić, niezależnie od tego, czy się to komuś podoba, czy też nie. Ale to już rozważanie na inny temat, wróćmy jednak do kwestii, którą ma rozwijać niniejszy artykuł. Otóż, mamy się zastanowić, co powoduje krwawienie z nosa. Nie ma wątpliwości, że krwawienie z nosa to nader uciążliwa dolegliwość, która może być objawem poważnych zespołów chorobowych. A jakich? Bardzo często występuje u dzieci i młodzieży w okresie dojrzewania, ale i osoby starsze nie są wolne od takich rzeczy. Jeśli takie krwawienie pojawia się sporadycznie to nie musi budzić niepokoju, ale kiedy zdarza się często, koniecznie trzeba zwrócić się z tym problemem do lekarza. Być może będzie to tylko niegroźne podrażnienie błony śluzowej, nawiasem mówiąc to najczęstsza przyczyna takich krwotoków. Ale może też być tak, że to objaw świadczący o jakiejś poważnej chorobie. Ale aby się o tym przekonać, trzeba pójść do lekarza, który zleci badania i zdiagnozuje problem. Nie ma na co czekać, bo ze zdrowiem nie należy igrać. Nie trzeba chyba nikomu jakoś specjalnie tłumaczyć, że zdrowie to w zasadzie najważniejsza wartość, jaką mamy w naszym życiu i w związku z tym powinniśmy o nie po prostu dbać. Wszak już Jan z Czarnolasu przekonywał sobie współczesnych, że „nic nad zdrowie nie masz większego”. Warto te prawdę wziąć sobie do serca, bo przecież na przestrzeni wieków w tej materii nic się nie zmieniło.