Trudności z właściwym skoncentrowaniem i skupieniem się na pracy mogą wynikać z bardzo różnych powodów. Niektóre osoby mogą spokojnie pracować dopiero wtedy, gdy stworzą sobie idealny porządek na biurku, obok biurka, posprzątają pokój, zadbają o jakieś dekoracje itd. Czynniki takie, jak nieład, brak odpowiedniego ułożenia przedmiotów potrzebnych do pracy, chaos wyposażenia wnętrza jak najbardziej mogą rozpraszać i dekoncentrować. Istnienie tego problemu w firmie doprowadza do spadku wydajności, a tym samym to coraz gorszych wyników na tle konkurencji.

Na szczęście dość prosto i niewielkim kosztem masz możliwość wpłynięcia na porządek w swoim miejscu pracy. Pozwoli ci to podnieść wydajność działania i z uśmiechem podchodzić do wszystkich zleconych obowiązków.

Po pierwsze – posprzątaj

W firmach porządek w pomieszczeniach biurowych najczęściej nie jest kwestią interesującą ich użytkowników – od tego są woźne. Jeśli pomimo ich obecności we wnętrzu biura ciągle spotyka się kurz czy brud, warto zwrócić uwagę – może paniom sprzątającym brakuje czasu, albo też z pewnych przyczyn nie są w stanie zająć się czystością w tym wnętrzu (np. ich godziny pracy pokrywają się z czasem pracy biura i zwyczajnie nie ma kiedy zająć się sprzątaniem).

Pracownicy mogą jednak zrobić dużo dla swojego komfortu, zajmując się ładem i porządkiem na użytkowanych przez siebie powierzchniach. Najważniejsze jest takie zaprojektowanie i wypełnienie przestrzeni wokół stanowiska pracy, by każdy potrzebny przedmiot i sprzęt znajdował się na „wyciągnięcie ręki”. Jeśli biuro działa w standardowych godzinach np. 8-16 lub 9-17, postaraj się zapewnić sobie jak najwięcej słońca (oczywiście padającego tak, by nie przeszkadzać w pracy). Podniesie to twoje możliwości energetyczne i pozwoli przetrwać bez podsypiania i dojmującego uczucia zmęczenia.

Energetyzujące kolory

Wygląd biura nie musi być nudny, statyczny i szpitalny, dlatego też nie trzeba poprzestawać na białych ścianach. Kolorystyka wnętrza ma bardzo duże znaczenie i może wpływać na wiele aspektów ludzkiej psychiki. Za idealne barwy do pomalowania ścian uważa się oczywiście wiele jasnych odcieni, a ich wybór może być np. podyktowany upodobaniami pracownika zajmującego pomieszczenie. Czasami spotyka się wyposażenie wnętrza utrzymane raczej w ciemnych kolorach, ale uważa się, że nie jest to zbyt motywujące lub może powodować senność podczas pracy.

Estetyka blisko pracownika

W swoim otoczeniu możesz postawić przedmioty nie tylko pomocne w pracy, ale również estetyczne i przyciągające wzrok. Oprócz najważniejszych elementów i wyposażenia biurowego, znajdź trochę miejsca na kwiatek, fotografię w ładnej ramce, przybornik różniący się formą od innych.

Przyjemne dodatki

Pamiętaj o tym, że niektóre z nawyków, które praktykowałeś dotychczas przy pracy w domu, możesz bez wahania przenieść do biura. Niech to będzie na przykład kawa pita w sporym kubeczku każdego ranka, po której nabierzesz motywacji do podejmowania nawet najbardziej skomplikowanych wyzwań lub też wykonywanie ćwiczeń rozciągających co każdą przepracowaną godzinę. Elementy te pozwolą ci się lepiej poczuć i zwiększysz jednocześnie swoją wydajność.

Wydaje ci się, że jesteś leniwy, bo chcesz po pracy jak najszybciej wrócić do domu, żeby zrobić coś razem z rodziną i odpocząć. Masz wyrzuty sumienia w związku z tym, że twój kolega z biura ciągle zostaje po godzinach. Tymczasem jest bardzo prawdopodobne, że twoje podejście jest zupełnie normalne, w odróżnieniu od podejścia kolegi – on prawdopodobnie wykazuje objawy pracoholizmu. Uzależnienie od pracy w XXI wieku dotyka coraz większe grono osób. Dążąc do osiągnięcia swoich celów i zrobienia kariery, starają się pracować tak ciężko, jak jest to możliwe. Zapominają o rodzinie, przyjaźni, wypoczynku. Jeśli zauważysz, że również dotknęły cię te symptomy, z tekstu poniżej dowiesz się, jak zdążyć im zapobiec.

1. Przyznaj się do uzależnienia

Jeśli jesteś w stanie zauważyć u siebie objawy pracoholizmu, jeszcze nie jest z tobą najgorzej. Żeby jednak zweryfikować, czy to już pracoholizm, czy po prostu jesteś człowiekiem skoncentrowanym we właściwy sposób na swoim życiu zawodowym, sprawdź jedno. Weź urlop lub wybierz się na wczasy, najlepiej z rodziną, kimś kogo lubisz, w piękne miejsce – jeśli podczas tego wypoczynku odczujesz znaczną tęsknotę za pracą, zechcesz do niej wrócić lub nie będziesz mógł się skupić na zwiedzaniu czy opalaniu się, oznacza to najprawdopodobniej pracoholizm.

Nie martw się jednak – w dalszym ciągu jesteś w stanie to zatrzymać. Spróbuj uświadomić sobie, dlaczego właściwie pracujesz. Głównym powodem, dla którego ludzie zatrudniają się w jakichkolwiek firmach, jest chęć zapewnienia sobie stabilności finansowej. Czasami w ten sposób udaje się też zrealizować pasje, rozwinąć się, poznać nowych ludzi. Jest jednak o wiele więcej aspektów życia, które również są dla ciebie ważne. Nie poświęcaj całego dnia na pracę – wystarczy jeden etat, zapomnij o nadgodzinach. Pracując zbyt długo i przekraczając wyznaczone na to godziny, niszczysz swoje relacje z rodziną i psujesz zdrowie fizyczne oraz psychiczne.

2. Zrozum, że kariera to nie wszystko

Bardzo wiele osób, które całkowicie poświęciły się karierze, praktycznie nie ma życia rodzinnego. Jeśli mimo braku czasu zdecydowały się założyć rodziny, ich bliscy cierpią z powodu ciągłej nieobecności pracoholika w domu. Nie da się pogodzić pracy z życiem, jeśli przesadza się z nadgodzinami, kolejnymi awansami i ciągłą walką o lepsze wyniki firmy na rynku. Owszem, rozwijająca się kariera generuje mnóstwo gotówki, więc taką „rodzinę” stać na wiele różnych zbytków. Jeśli jednak będzie brakowało w niej miłości i ciepła, efekty ogólne będą dość mizerne.

3. Zwolnij

Postaraj się w pierwszej kolejności tak pracować, by nie odczuwać zmęczenia. Jeśli czujesz się zmęczony, to sygnał od organizmu, że przydałoby się zwolnić. Zaplanuj ilość godzin na pracę i na wypoczynek. Dobrze zorganizuj sobie czas. Możesz na początku uważać, że przez taką zmianę stałeś się leniwy, ale nic bardziej mylnego. Na lepszej organizacji harmonogramu dnia skorzysta także twoja rodzina, która wtedy znacznie lepiej doceni to, jak bardzo ciężko pracujesz na swoje i ich zachcianki.

Przeciętna osoba chodzi do pracy średnio na osiem godzin dziennie. Ten czas przeznaczony jest na rzetelne wykonywanie obowiązków wynikających ze stanowiska, ale okazuje się, że przy odrobinie kreatywności uda się zrobić jeszcze coś dla siebie. Można na przykład popracować nad metabolizmem. Jest kilka ciekawych sposobów, dzięki którym polepszysz swój metabolizm bez żadnego specjalnego wysiłku – po prostu będąc w pracy.

1. Praca na stojąco

Wiadomo, że siedzenie za biurkiem czy na fotelu obrotowym jest bardziej przyjemne niż stanie, ale pomyśl o swoim metabolizmie. Dzięki pracy na stojąco spalisz aż 36 kalorii na każdą minutę tak spędzoną. W niektórych firmach możesz bez problemu obsługiwać klientów stojąc, co będzie bardzo korzystne. Jeśli twoje stanowisko wymaga siedzenia, wykorzystuj przerwy lub wszelkie okazje do chodzenia po dokumenty, papier lub inne przydatne ci rzeczy. Przyjmij nawyk, by samodzielnie dostarczać sobie wszystkie potrzebne materiały, często wychodzić z biura, podchodzić i stać przy telefonie, kserokopiarce itd.

2. Jedz rozsądnie

Niektórzy unikają jedzenia w pracy, na przykład chcąc zgubić kilka kilogramów albo po prostu dlatego, że nie mają na to miejsca lub czasu. To nie jest właściwa metoda. Znacznie lepszym rozwiązaniem w sytuacji, gdy chcemy schudnąć, jest noszenie do pracy owoców czy niewielkich przekąsek. Na coś tak małego zawsze znajdziesz chwilę, a po powrocie do domu nie zaczniesz z głodu zjadać ogromnych ilości jedzenia bez zwracania uwagi na kalorie lub kompletne rujnowanie metabolizmu.

3. Jedz niewiele

Ok, bierzesz sobie do serca powyższą poradę i zaczynasz jeść w pracy, żeby stłumić uczucie głodu. Uważaj jednak, żeby nie przesadzić w drugą stronę. Przekąski mogą powodować chęć zjedzenia jeszcze czegoś, więc sięgasz po kolejną, później kolejną itd. Tak być nie powinno, bo metabolizm nie będzie odpowiednio działał i nie zauważysz różnicy w swojej wadze. Musisz tak dobierać przerwy pomiędzy kolejnymi posiłkami, by układ pokarmowy poradził sobie ze strawieniem poprzedniego. Rozsądna przerwa to około czterech godzin. Jeśli jest ci ciężko wytrwać, wybieraj mądrze przekąski – niech to będą owoce, napoje, płatki zbożowe – na dłuższy czas zapewnią ci uczucie sytości, nawet gdy nie zjesz ich zbyt wiele.

4. Unikaj stresu

Stres w pracy może wywołać dwie niezbyt korzystne reakcje w twoim organizmie (właściwie dużo więcej, ale nie są one w tej chwili istotne): chęć „zajedzenia go” – i dlatego możesz wtedy sięgać po sporą ilość bardzo różnych rodzajów żywności – oraz znaczne zwolnienie działania metabolizmu. Wskutek tego można powiązać regularne odczuwanie stresu z powolnym, ale stałym przybieraniem na wadze. Unikanie stresu lub odpowiednie rozładowywanie go pomoże ci jeść mniej i spalać więcej kalorii w ciągu jednego dnia w pracy. Pamiętaj o rozsądnym wykorzystaniu przerw!

5. Zimna woda zdrowia doda

Staraj się codziennie wypijać sporo wody. Na przyspieszenie metabolizmu najlepsza jest zimna, na przykład mineralna niegazowana. Zabieraj ze sobą taką do pracy. Oprócz powyższego efektu, woda pozwoli ci również jeść mniej, bo uzyskasz wrażenie pewnej „sytości”.

Praca w biurze kojarzy się różnie; czasem myśl o spędzeniu życia za biurkiem wydaje się mało zachęcająca, innym razem widzimy mnóstwo perspektyw płynących właśnie z takiego stanowiska. Jeśli właściwie zaplanujesz całość wykonywanych przez siebie obowiązków, uda ci się zachować najwyższą efektywność działań i znaleźć jeszcze sporo czasu dla siebie.

Co możesz zrobić, by uzyskiwać wysokie wyniki w pracy bez poświęcania jej całej swojej uwagi i całego czasu?

1. Polegaj na ogromnych możliwościach list i spisów czynności, które masz wykonać. Listy nie tylko wszystko porządkują, ale też są bardzo motywujące. Musisz jednak wiedzieć, jak właściwie je konstruować. Pilnuj odpowiedniej hierarchii – zaczynaj listę od najważniejszych, najbardziej znaczących i jednocześnie najbardziej praco- i czasochłonnych zadań. To popularny sposób na zwiększanie motywacji nawet przy dużej ilości pracy. Dzięki zrealizowaniu rzeczy, które uważamy za najgorsze, wszystkie pozostałe wydają się mniej trudne i zyskujemy świadomość, że idzie „z górki”. Warto też unikać liczenia/porównywania, jak dużo jeszcze mamy przed sobą, bo jeśli będzie tego sporo, najprawdopodobniej pojawi się zniechęcenie. Przerwy w pracy lepiej wykorzystać na spacer na powietrzu.

2. Jeszcze o przerwach: dbaj o ich odpowiednią długość. Włączenie relaksu do dnia pracy pozwoli ci zachować świeży umysł i odpowiednią wydajność. Jest jednak ważna kwestia – jeśli chcesz osiągnąć najlepszy rezultat, nigdy nie pozwalaj sobie na przerwę, zanim nie zakończysz realizowanej czynności. Takie oderwanie się praktycznie zawsze wiąże się z przestojem w pracy, rozkojarzeniem, utratą wątku. Znacznie lepiej będzie ci wrócić po przerwie do zupełnie innego zajęcia. Idealna przerwa składa się z ćwiczeń rozciągających, spaceru, wdychania świeżego powietrza i ewentualnie miłych pogaduszek. Jeśli porozmawiasz ze znajomymi podczas przerwy, nie będziesz robić tego w czasie przeznaczonym na pracę.

3. Najprawdopodobniej masz narzucony pewien harmonogram dnia. Wykorzystaj to, by każdy kolejny dzień zaczynać od razu od konkretów. Poświęć kilka minut przed opuszczeniem biura na to, by przygotować się na jutro – sporządź listę zadań, przygotuj sobie niezbędne dokumenty, układając je np. w podręcznej szufladzie. Dzięki temu zaoszczędzisz cenny czas o poranku i od razu przejdziesz do właściwej pracy, zamiast dopiero szukać przyborów i papierów.

4. Utrzymuj koncentrację na najwyższym poziomie. Jeśli coś robisz, myśl o tym, dzięki czemu o wiele łatwiej będzie ci dobrnąć z sukcesem do końca zadania. Wyeliminuj (jeśli taki masz) zwyczaj robienia kilku rzeczy na raz, a zwłaszcza unikaj przeglądania internetu podczas pracy, grania w gry online, czatowania. Dostęp do komputera staje się dla niektórych osób prawdziwą próbą silnej woli, ale jeśli uda ci się powstrzymać od pokus, znacznie szybciej wykonasz swoje obowiązki – a komputer masz przecież także w domu. Wykonując swoją pracę, nie myśl o problemach osobistych, o tym, co stanie się jutro albo o tym, co ktoś powiedział. Zapomnij też o pesymistycznym myśleniu typu „na pewno nie poradzę sobie z tym zadaniem, więc szef będzie na mnie zły i nie otrzymam premii”. Negatywne myśli rozpraszają bardzo skutecznie, musisz więc ich unikać.

Zainteresowanie głównie sobą to cecha wspólna niemalże dla wszystkich ludzi. Nie ma w tym nic złego, o ile potrafimy choć na moment oderwać uwagę od siebie i przenieść ją na innych. Przeważnie jednak nie do końca udaje się nam powstrzymać chęć opowiadania o sobie w rozmowach, zwierzania się ze swoich problemów i w rezultacie druga osoba czuje się lekko poszkodowana. Kluczem budowania właściwych relacji z otaczającymi nas ludźmi jest jednak umiejętność słuchania, dzięki której nauczysz się właściwej komunikacji z dowolnym człowiekiem.

O co chodzi z tym słuchaniem?

Być może wydaje ci się, że skoro posiadasz uszy i zmysł słuchu, nie powinno być żadnych problemów z właściwym słuchaniem drugiej osoby. Tymczasem nie chodzi tylko o to, by usłyszeć czyjeś słowa, ale żeby je zrozumieć i dać rozmówcy pewność, że skupiasz się na jego wypowiedzi, szczerze cię ona interesuje itd. Bardzo często w rozmowie czas, w którym ktoś mówi, wykorzystujemy na planowanie własnej odpowiedzi, riposty lub w jaki sposób chcemy zmienić temat. Bywa też tak, że zniecierpliwieni długim oczekiwaniem bezpardonowo wchodzimy w słowo rozmówcy z czymś od siebie, co mniej lub bardziej pasuje do toku jego wypowiedzi.

Niezwykle cenna umiejętność słuchania to właściwie zainteresowanie tym, co ma ktoś do powiedzenia, bez ciągłych prób przerywania mu. Pozwól rozmówcy mówić i mówić, zadawaj pytania, na które będzie mógł odpowiedzieć w nawiązaniu do tego, co powiedział wcześniej. Jeśli musisz coś powiedzieć, ogranicz swoją wypowiedź do minimum i niech druga osoba kontynuuje.

Odpowiednie pytania

Dzięki właściwie zadawanym pytaniom, możesz bez problemu przenieść rolę głównego mówcy na twojego towarzysza rozmowy. Wykorzystaj swoją wiedzę na temat tego człowieka lub tak pytaj, żeby się czegoś o nim dowiedzieć. Jeśli osoba ta ma hobby lub pasję, albo z powodzeniem realizuje się w jakiejś trudnej branży, masz duże pole do popisu i rozmówca również. Zacznij od najbardziej ogólnego pytania, na które ktoś odpowie i najprawdopodobniej wygeneruje to sposobność do zadania szczegółowych pytań nawiązujących do usłyszanych treści. Są to tak zwane pytania otwarte, ponieważ nie można z nich wybrnąć prostym potwierdzeniem lub zaprzeczeniem.

Odpowiednie odpowiedzi

Oczywiście i ty musisz czasem odpowiedzieć na pytanie, ale zawsze można jakoś je „odbić” lub właściwie przekształcić. Umożliwia to praktycznie każdy temat. Spróbuj na przykład zainicjować rozmowę dotyczącą ulubionego pisarza lub konkretnej książki twojego rozmówcy. Możesz na przykład stwierdzić, że „Wyjątkowo podoba mi się to dzieło, a Tobie?” albo „Nie czytałem jeszcze żadnej książki autorstwa tego pisarza, możesz mi jakąś polecić?”. Najprawdopodobniej będzie to świetny wstęp do dłuższej pogawędki, unikaj tylko sytuacji przedstawiania własnych opinii na początku rozmowy, jeśli są bardzo rozbudowane i bardzo konkretne.

Ważne jest to, co ktoś myśli

Codziennie myślisz dość sporo o sobie, swoich potrzebach, doświadczeniach, interesach, planach itd. Rozmawiając z drugą osobą spróbuj jednak to przenieść – pomyśl o potrzebach, doświadczeniach, interesach i planach rozmówcy. Spróbuj wyobrazić sobie, co ktoś czuje i zatroszcz się o to, konstruując dowolną wypowiedź. Będziesz wtedy wiedzieć, o co najlepiej pytać i jak ciągnąć rozmowę.

.

Na pewno przyjemniejszą czynnością od zwalniania jest zatrudnianie, aczkolwiek obie wymagają podjęcia właściwej decyzji. Jeśli stajesz przed koniecznością rozwiązania umowy z pracownikiem, wykorzystaj nasze porady – być może dzięki nim uda ci się łatwiej przez to przejść.

1.

Zwolnienie pracownika to pewna ostateczność. Z reguły decyzja nie jest przyjemna dla żadnej ze stron, bo pracownik w ten sposób traci źródło zarobku, stabilną pracę, możliwości rozwoju, a firma często musi szukać kogoś nowego i do tego ponosić spore koszty. Wiąże się to z silnymi emocjami – czasami osoba zwalniana reaguje żalem, gniewem, czuje się skrzywdzona i niepotrzebna. Podjęcie decyzji o zwolnieniu kogoś powinno być ostatecznością, ponieważ jeśli wcześniej jest możliwość zapobiegania takim krokom, należy ją bezwzględnie wykorzystać.  Nawet spory nakład kosztów często okazuje się lepszy od np. redukcji etatów (na dłuższą metę).

2.

Zaproś osobę, którą musisz zwolnić, do siebie na osobistą rozmowę. Najlepiej, żeby nie było przy tym świadków, chyba że spodziewasz się niezbyt sympatycznej reakcji (wtedy możesz rozwiązać umowę w obecności kogoś trzeciego). Nie przekazuj obowiązku zwolnienia kogoś innemu pracownikowi, na przykład swojemu zastępcy. Nie zwalniaj nikogo w miejscu publicznym, na oczach wielu innych osób, na przykład w biurze lub na korytarzu.

3.

Podczas rozmowy ze zwalnianą osobą zachowaj pełen profesjonalizm. Przekaż jej, dlaczego podjąłeś taką i taką decyzję, wyjaśnij przyczyny, które tobą kierowały (np. dobro firmy), używaj solidnych i rzeczowych argumentów. Jeśli masz jakieś dowody potwierdzające to co mówisz, użyj ich. W dobrym tonie jest zachować się „po ludzku” i nie pomijać pewnych emocji albo stwierdzeń utwierdzających kogoś w przekonaniu, że mimo zwolnienia jest wartościową osobą i na pewno sporo jeszcze przed nim. Nie dopuść jednak do zbyt łzawego tonu i nie reaguj na różnego rodzaju szantaże emocjonalne. Dobre umotywowanie powodu zwolnienia powinno wystarczyć na wypadek, gdyby zwolniona osoba chciała się odwołać od tego w odpowiednim sądzie.

4.

Przekaż zwolnionemu pracownikowi wszelkie informacje na temat ewentualnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop lub należnej mu odprawy. Zadbaj o przekazanie mu wszystkich niezbędnych dokumentów. Jeśli uważasz, że jako specjalista sprawdzał się doskonale na swoim stanowisku, być może zarekomenduj go do pracy gdzie indziej lub wystaw referencje.

5.

Odpowiadaj rzeczowo i zdecydowanie na wszystkie pytania pracownika. Często osoby zwolnione są mocno niezadowolone z tego obrotu sprawy, próbują się kłócić lub powoływać się w gniewie na jakieś prawa, które rzekomo pogwałciłeś. Nie reaguj na to w sposób emocjonalny. Wszelkie wątpliwości możesz rozwiać, tłumacząc spokojnym głosem poruszane przez pracownika kwestie. Przydadzą się również dokumenty, z których będzie wynikało np. że osiągnięcia firmy w danym aspekcie znacznie spadły i istnienie danego stanowiska nie jest już opłacalne. Jeśli zwalniasz pracownika z jego ewidentnej winy, staraj się nie obrażać go jako osoby, opiniuj co najwyżej to, co zrobił.

Pracownicy różnych firm są stawiani przed wieloma trudnymi zadaniami, oczekuje się od nich konkretnych cech, odpowiedniego wykształcenia, doświadczenia i odporności na stres. Chociaż wydaje się to dość sporym bagażem  wymogów, stanowisko przełożonego jest jeszcze bardziej wymagające. Jeśli chcesz zostać wspaniałym szefem, cieszyć się szacunkiem pracowników i osiągać doskonałe wyniki na tle konkurencji, musisz dać z siebie wszystko. Pomogą ci w tym nasze wskazówki.

1. Wyposaż się w pozytywne nastawienie

Bez odrobiny radości z tego, co robisz, nie wydasz się nikomu wiarygodny i godny naśladowania. Będziesz zarażać negatywnym podejściem i skłonnościami do pesymizmu, zamiast zachęcać do cieszenia się ogromnymi możliwościami, które drzemią w każdym człowieku. Staraj się przychodzić do pracy wypoczęty, zrelaksowany, pokazując wszystkim, że jesteś gotowy zmierzyć się z każdym niepowodzeniem, masz ogromny temperament i żaden problem nie stanie ci na przeszkodzie.

2. Naucz się panowania nad emocjami

Emocje to czynnik, który bardzo często wpływa na wiele aspektów naszego życia i to niekoniecznie tak, jak byśmy sobie tego życzyli. Jeśli nauczysz się nad nimi panować, będzie to nie tylko wygodniejsze dla ciebie, ale wpłynie na sposób, w jaki będą widzieć cię pracownicy. Zwracaj szczególną uwagę na to w obecności podwładnych. Mogą mieć trudności z obdarzeniem zaufaniem i szacunkiem kogoś, kto nie jest stabilny emocjonalnie lub kim łatwo jest manipulować właśnie poprzez odpowiednie emocje.

3. Szanuj swoich pracowników

To, że masz podwładnych, nie oznacza, że są w jakikolwiek sposób gorsi od ciebie. Jesteście partnerami, ale na różnych stanowiskach, przy czym twoją rolą jest zapewnianie im odpowiednich możliwości rozwoju, opiekowanie się nimi, pomoc w wielu aspektach itd. Powinieneś również występować czasem jako wzór zachowania czy podejścia do pracy. Właściwe podejście do przełożonych wygeneruje odwzajemnienie go i uda wam się zbudować relację opartą na szacunku i zaufaniu.

4. Niczego nie ukrywaj

Tajemniczy szef może i będzie intrygującą postacią, ale niekoniecznie wzbudzi zaufanie pracowników. Staraj się być kimś, kto dzieli się posiadanymi informacjami dla dobra innych. Odpowiadaj na pytania, a nawet stwarzaj takie sytuacje, które wymagają ich zadawania. We wszystkich trudnych sprawach staraj się wyjaśniać tak dużo, jak tylko możesz. Pracownicy będą ci za to wdzięczni. Nie ma nic gorszego niż nieświadomość.

5. Nie wyręczaj się innymi

Jako przełożony nie powinieneś wysługiwać się pracownikami w zakresie własnych obowiązków. Jeśli zdecydujesz się oddać komuś jakieś poważne zlecenie, miej w tym ważniejszy cel, niż tylko swoją wygodę. Dobieraj obowiązki dla pracowników tak, by mogli sobie z nimi poradzić, ale nie czuli się nimi przytłoczeni.

6. Nikogo nie wyróżniaj

Nie chwal nagminnie jednych i nie krytykuj drugich. Jeśli wśród twoich pracowników są osoby, które zupełnie prywatnie lubisz, nie okazuj im tego w pracy. Nie dopuść, by ktoś poczuł się twoim „pupilkiem” lub by został tak określony przez innych.

Jako osoba kreatywna będziesz bardzo pożądanym nabytkiem dla wielu pracodawców. W licznych zawodach wyjątkowo cenna jest umiejętność wymyślania nowych rozwiązań, odszukiwania nowych dróg, bo dzięki temu firmy mogą się rozwijać i wyróżniać. Najprawdopodobniej przydadzą ci się cechy takie jak elastyczne myślenie, pomysłowość, oryginalność. Jeśli starasz się o dobrą pracę, wykorzystaj poniższe wskazówki do wzbudzenia u siebie wymienionych cech. Jeśli już osiągnąłeś właściwą pozycję zawodową, możesz np. popracować nad kreatywnością swojego potomstwa.

1. Nie musisz być geniuszem, kreatywność może rozwinąć się u każdej osoby, nawet u dziecka. Sporą kreatywnością codziennie wykazują się na przykład gospodynie domowe, które umieją wykorzystywać dostępne w domu zapasy żywności do tworzenia różnych smacznych potraw lub wywabiać plamy używając nieraz dziwnych specyfików. Można zaryzykować stwierdzenie, że kreatywność rozbudza duża ilość problemów wymagających niestandardowych rozwiązań, ale czasami bujna wyobraźnia, elastyczne myślenie pojawiają się już u bardzo młodych osób.
2. Rozbudzaj w sobie kreatywne myślenie. Możesz to robić, wykonując pracę według sprawdzonego schematu, ale wnosząc tam przeróżne swoje modyfikacje. Miej na celu uprzyjemnienie sobie pracy albo jej przyspieszenie. Możesz wykorzystywać dowolne przedmioty, jakie znajdziesz w domu czy w biurze, wymyślnie je łączyć, eksperymentować.
3. Odkryj swój talent. Najlepiej i najszybciej rozwiniesz swoją kreatywność, robiąc to, co kochasz. Każdy ma jakąś pasję, ale nie zawsze zdajemy sobie sprawę z jej istnienia do czasu, aż przypadkowo natrafimy na właściwe zajęcie. W dzisiejszych czasach jest bardzo dużo możliwości poznawania i rozwijania swoich uzdolnień. Sprawdź, co robią znajomi, co oferuje twoje miasto, przeszukaj internet. Ciekawy kurs lub zapisanie się na studia podyplomowe to również bardzo dobry pomysł.
4. Jeśli dalej nie wiesz, co lubisz robić, popracuj ogólnie nad swoim rozwojem. Spróbuj grać na jakimś instrumencie albo zacznij malować obrazy, nawet jeśli nie zauważasz specjalnych umiejętności w tym kierunku. Wszelkie prace manualne są również świetnym pomysłem, bo nic tak nie zwiększa kreatywności, jak lepienie z plasteliny, modeliny, gliny czy innych podobnych materiałów. Możesz również piec lub gotować, a także bawić się w projektanta ogrodów, urządzając swoją działkę.
5. Najgorszym wrogiem kreatywności jest poleganie na schematach i gotowcach. Jeśli stajesz przed jakimś problemem, w pierwszej kolejności spróbuj pomyśleć, jak możesz sobie z nim poradzić – nie pędź od razu do kogoś po pomoc i nie wyszukuj gotowego rozwiązania w internecie. Wszelkiego rodzaju poradniki, tutoriale, instrukcje są bardzo fajnymi narzędziami, ale mogą wywołać w tobie przyzwyczajenie do podążania drogą najmniejszego oporu. W ten sposób zamiast ćwiczyć kreatywność, stajesz się powoli osobą nudną i korzystającą wyłącznie z czyichś pomysłów. Gdy przyjdzie ci wymyślić własny, najprawdopodobniej – choćby podświadomie – przekopiujesz już istniejącą propozycję.

Niejednokrotnie zaczynamy rozmawiać z drugą osobą w celu przekonania jej do własnego pomysłu. Jest to dość trudne, zwłaszcza jeśli znacznie różnicie się poglądami  macie odmienne doświadczenia. Dochodzi też fakt, że rozmówca ma już jakąś swoją opinię na dany temat i przekonywany, będzie się do niej stale odwoływał. Możesz zetknąć się również z brakiem konkretnych kontrargumentów, ale w tej sytuacji silną opozycją będzie wyjątkowa niechęć do zastąpienia swojej racji twoją. Czy masz więc możliwość w jakikolwiek sposób zmienić czyjś sposób myślenia? Tak! Jak najbardziej możesz wpływać na opinie innych. Z poniższych porad dowiesz się, jak należy to robić.

1. Kłótnia to coś, do czego nie możesz dopuścić za wszelką cenę. Wytworzy sporo emocji, które posłużą rozmówcy jako dodatkowy bodziec do ciągłego odrzucania twoich argumentów. Unikaj jakiejkolwiek agresywności w wypowiedziach, a jeśli to druga strona robi się agresywna, odpuść.
2. Pokazuj rozmówcy, że jego zdanie, racja i opinia są bardzo ważne i całkowicie je akceptujesz (mimo, że się z nimi nie zgadzasz, bo masz odmienne). Nie narzucaj jedynego i właściwego sposobu myślenia, bo zestawiasz rację z racją, a nie rację z niepodważalnym faktem. Wasze opinie są niejako równoważne, więc nie możesz powiedzieć drugiej osobie, że się myli.
3. O ile w toku rozmowy dojdzie do wykazania, że to jednak ty nie masz racji, miej odwagę się do tego przyznać. Im szybciej to zrobisz, tym lepiej.
4. Zaczynaj od miłych słów i cały czas utrzymuj przyjazny ton rozmowy. Uśmiech, jakiś niezobowiązujący żart, brak przemocy słownej pozwolą ci przekonać rozmówcę o twoich dobrych zamiarach.
5. Prowadź rozmowę w ten sposób, by druga osoba zaczęła się z tobą zgadzać (niekoniecznie od razu w kwestii właściwej). Niech nabierze przekonania, że skoro w jednej kwestii masz rację, myślisz podobnie jak ona. Będzie dzięki temu nastawiona bardziej pozytywnie do tego, do czego chcesz ją przekonać.
6. Wielu ludzi uważa, że zagadanie rozmówcy, zalanie go potokiem słów jest świetnym sposobem na zmianę jego sposobu myślenia. Owszem – są osoby, na które to podziała, bo dla świętego spokoju w końcu zaczną ci przytakiwać. Nie spodziewaj się jednak, że ktoś nastawiony na sukces i karierę podobnie jak ty odpuści z takiego błahego powodu. Dlatego też unikaj zbędnego gadulstwa. Pozwól mówić drugiej osobie, dzięki czemu zmienisz jej nastawienie do ciebie – nie będziesz już przeciwnikiem, staniesz się dobrym słuchaczem. Zadawaj pytania, bo to dzięki nim skierujesz rozmowę na odpowiedni tor.
7. Zmierzając do konkluzji, również nie mów zbyt dużo. Jeśli uda ci się doprowadzić do sytuacji, że twój rozmówca sam wygłosi opinię, do jakiej od początku próbujesz go przekonać – wygrałeś. Najprawdopodobniej osoba ta nawet nie będzie zdawała sobie sprawy z tego, że właśnie zmieniłeś jej podejście do konkretnej kwestii.
8. Rozmawiając z kimś, wyobrażaj sobie, jak też osoba ta może reagować na to, co jej proponujesz. Dzięki temu w następnej „turze” użyjesz właściwej kontry, o ile oczywiście twoje wyobrażenia były właściwe i zgodne z prawdą.

Telefon od potencjalnego pracodawcy cieszy, tak samo jak zaproszenie na spotkanie. To jednak dopiero początek, bo najprawdopodobniej nie jesteś jedynym kandydatem, a kryteria wyboru są dość wyśrubowane. Z różnych przyczyn – na przykład stresu, szczególnych oczekiwań pracodawcy, czy też głupiej wpadki, które niestety się zdarzają – możesz odpaść z tego wyścigu. Dlatego też przygotowaliśmy dla ciebie  5 wskazówek, jak nie zepsuć rozmowy kwalifikacyjnej.

1. Jestem ofiarą losu i nie umiem parkować

Nie wiadomo właściwie dlaczego, ale spora grupa kandydatów stawiających się na rozmowy opowiada rekrutującym o swoich kłopotach z parkowaniem. A to wokół budynku było wyjątkowo dużo aut, a to były niewłaściwe oznaczenia, a to nie mogłeś znaleźć parkingu i dlatego się spóźniłeś… itd. To nie jest zbyt ciekawy temat, do tego możesz wypaść w oczach potencjalnego pracodawcy jako wieczny narzekacz i do tego ciamajda. Opisywanie problemów na drodze dojazdowej, korków, spotkań z innymi kierowcami również nie jest dobrą metodą na zadziwienie rekruterów.

2. On był taki, taki, taki i jeszcze taki…

Kolejnym złym pomysłem jest krytykowanie swoich poprzednich pracodawców. Wiadomo, że na dobrą sprawę u każdego z byłych szefów można znaleźć jakąś przywarę, ale najlepiej zachowaj opowieści o tym dla siebie. Jeśli poruszysz ten temat na rozmowie kwalifikacyjnej, możesz wywołać u potencjalnego pracodawcy obawę przed podzieleniem losu innych twoich przełożonych – jego możesz kiedyś obmówić w ten sam sposób. Gdy potrzebujesz o czymś wspomnieć w kontekście pytania zadanego na rozmowie, niech to będzie po prostu luźna historyjka.

3. Jestem otwarty, a wy nie

To normalne, że na rozmowie kwalifikacyjnej pojawiają się pytania o wynagrodzenie (i o podobne kwestie, na które trzeba uważać), masz też możliwość zadać kilka swoich pytań. Na pewno jesteś ciekawy wielu różnych szczegółów, ale pytając za dużo (i zbyt dociekliwie) nie wywołasz dobrego wrażenia. Dobrym tematem dla pytań są np. twoje możliwości rozwoju, zadania, jakie stawia przed sobą firma, itd.

4. Trochę tu stresująco

Idealny pracownik cieszy się z możliwość uzyskania zatrudnienia, ale ma jeszcze sporo innych opcji, więc będzie lepiej go przyjąć, żeby nie poszedł do konkurencji  – takie w skrócie wrażenie powinieneś wywołać. Jeśli zamiast swobodnego zachowania, pewności siebie i poczucia humoru okażesz desperację i zaczniesz „płaszczyć się” przed rekrutującymi, żeby tylko cię zatrudnili, nie masz co liczyć na angaż.

5. Patrzcie na mnie!

Wchodząc do sali pewnym krokiem, utrzymując prawidłową postawę, siedząc swobodnie, ale elegancko masz szanse zrobić bardzo pozytywne pierwsze wrażenie. Jeśli natomiast wejdziesz przygarbiony, będziesz się garbić też podczas rozmowy, albo np. zamiast nawiązywać kontakt wzrokowy będziesz ciągle spoglądać na podłogę – wrażenie będzie zupełnie odwrotne. Uważaj też na swoje nawyki. Niektóre osoby lubią nieświadomie drapać się po głowie, dłubać w nosie, obgryzać paznokcie. Gdy pracodawca zauważy coś takiego, najprawdopodobniej dość szybko zakończy spotkanie.